Στην παρούσα ζωγραφική ενότητα, διερευνάται η σχέση αντικρουόμενων στοιχείων, αντιφάσεων και εσωτερικών συγκρούσεων, που αποτελεί χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. Βασικό ζητούμενο, είναι η φευγαλέα αναζήτηση μιας πραγματικότητας, που αναγεννάται από την αρμονική συνύπαρξη των αντιθέσεων και αποτελεί την προέκταση ενός παράδοξου και άχρονου τοπίου. Οι λείες καθαρές επιφάνειες, σε αντιπαράθεση με τις δυναμικές χειρονομιακές γραφές, λειτουργούν υποστηρικτικά, σαν μια νοητή αφαιρετική κατασκευή, στην οποία, οτιδήποτε δυσλειτουργικό απουσιάζει και το φυσικό, αποτελεί κάτι υποκειμενικό, καθώς οι αυτοτελείς οργανικές μορφές, μεταφράζονται σε μία προσωπική εικαστική αντίληψη για τον φυσικό κόσμο. Η δυναμική των χρωμάτων, δημιουργεί την αίσθηση της κίνησης, της ενέργειας και του μυστηρίου. Η προσθαφαίρεση, η ανασύνθεση και η εξερεύνηση των ορίων και δυνατοτήτων, προάγει την ιδέα ενός νέου πεδίου, που μπορεί να διαμορφωθεί μέσω γεωμετρικών...