μεταρρυθμίσεις που έχει πολύ μεγάλη ανάγκη η χώρα δεν έχει να κάνει με τρέχουσες εξελίξεις, όπως π.χ. στα ΕΛΤΑ. Εισαγωγικά: οι μεταρρυθμίσεις συχνά εμφανίζονται ως προνόμιο ενός και μόνο ηγέτη. Προφανώς και δεν είναι έτσι. Επίσης, συχνά μια μεταρρύθμιση συρρικνώνεται, πολιτικά και χρονικά σε μια ανακοίνωση τελικής απόφασης. Και αυτό είναι λάθος, τελικά στρέφεται κατά της όποιας εξαγγελλόμενης αλλαγής και ακυρώνει τις όποιες αγαθές προθέσεις. Όσο αναγκαίες είναι οι τομές στην κρατική μηχανή, άλλο τόσο πολύπλοκες εμφανίζονται στην εφαρμογή τους. Πολύ περισσότερο σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που πέρασε δεκαετίες κρατισμού, ευδαιμονίας και αλόγιστης σπατάλης, πληρώνοντας πανάκριβα το τίμημα, με μια δεκαετή κρίση, με κατάρρευση των εισοδημάτων, με μνημόνια, με άνθηση του λαϊκισμού και πολιτικές ανατροπές χωρίς προηγούμενο, μεταπολιτευτικά. Στην περίοδο της τρόικας, πολλές από τις αναγκαίες αλλαγές επιβλήθηκαν "από τα πάνω". Κι αυτό γιατί...