Παρακολουθούσα τις προάλλες την παράσταση ενός stand-up κωμικού (της δικής μου γενιάς) που ασχολείται συχνά με τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου. Ο τίτλος της τελευταίας του δουλειάς είναι Τα σκυλιά του Χίτλερ. Καταλαβαίνετε τώρα. Σε μια αποστροφή του μονολόγου του, λοιπόν, λίγο πριν από το αιρετικό φινάλε, είπε: "Ξέρω πολύ καλά τι άποψη είχε ο υπόλοιπος πλανήτης για τον Χίτλερ. Ξέρω όμως επίσης ότι, κάποια στιγμή, εκεί έξω υπήρξε ένα σκυλί που, αν μπορούσε να μιλήσει, θα έλεγε: "Ο Χίτλερ; Τι μου λέτε τώρα! Ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου!". Και τώρα καταλαβαίνετε γιατί απαγορεύεται και η ηχογράφηση των παραστάσεών μου...". Είχε απόλυτο δίκιο. Η άποψη ότι τα σκυλιά είναι άριστοι κριτές χαρακτήρων απασχολεί πολύ κόσμο στα όρια της εμμονής. Είναι αλήθεια; Ψέμα; Ή κάτι ανάμεσα στα δύο; Η επιστήμη έχει ήδη απαντήσει. Βλέπετε, τα σκυλιά αδιαφορούν παντελώς για τον οποιονδήποτε "χαρακτήρα". Είναι όμως άριστοι ανιχνευτές της χημείας και σαρωτές...