Τα έθνη και οι στιγμές τους. Εκείνες οι αυτοτελείς πράξεις στη διαδρομή της Ιστορίας, που επιτρέπουν στο νήμα της διαδοχής και της κληρονομιάς να μην διακόπτεται, να μην εγκλωβίζεται σε ασυνέχειες, να μεταδίδει στο διαρκές μέλλον το φως που σεργιανίζει στην ταυτότητά του. Το δικό μας έθνος, παρά την ασυνέχεια της Τουρκοκρατίας και την εμφανή αποστασιοποίηση από ένα μακρινό παρελθόν που διατηρεί ακόμη τη δυνατότητα να μπολιάζει το μέλλον με αφορμές για έμπνευση, συνεχίζει να μνημονεύεται από την Ιστορία που διδάσκεται στα μυαλά και τις καρδιές κάθε γενιάς της ανθρωπότητας, ως η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία. Χώρα ως έθνος, και όχι ως... χώρος γεωγραφικός. Με συλλογική εθνική συνείδηση συνέχειας. Με αδιαπραγμάτευτη αίσθηση καθήκοντος απέναντι σε εκείνους που προηγήθηκαν αλλά και απέναντι στις γενιές που δεν έχουν γεννηθεί ακόμη. Γι' αυτό η Ελλάδα μας έχει πολυπληθυντικό διεθνές αποτύπωμα, σε σχέση με τη γεωγραφική και πληθυσμιακή...