Τα βράχια πάνω από τη θάλασσα ήταν πάντοτε γεμάτα γαλατσίδες (Euphorbia dendroides), που κάθε άνοιξη άνθιζαν και φάνταζαν τότε πανέμορφες. Δεν τις πλησιάζαμε όμως - κάποιος από την παρέα μας την είχε πάθει και γνωρίζαμε, έτσι, ότι το γάλα που στάζει από τους σπασμένους βλαστούς προκαλεί αφόρητη φαγούρα. Είδα βεβαίως κάποιες φορές, στην Ερμούπολη των παιδικών μου χρόνων, στεριανούς ψαράδες να κόβουν το φυτό και να το κοπανίζουν με θαλασσόνερο. Μεταχειρίζονταν το παραγόμενο ζουμί για να φλομώνουν κέφαλους, που έπιαναν ύστερα εύκολα με την απόχη. Ανάμεσα στα περίπου πενήντα είδη του γένους Euphorbia που περιλαμβάνει η ελληνική χλωρίδα, συναντάμε από μονοετή φυτά, που, παρά την εντυπωσιακή τους όψη, διώκονται απηνώς ως ζιζάνια (E. helioscopia), μέχρι πολυετείς θάμνους με καλλωπιστικό ταλέντο (E. characias). Διαθέτουν όλα δύο κοινά χαρακτηριστικά: την ύπαρξη ενός ερεθιστικού γαλακτώδους οπού στα υπέργεια μέρη τους και την ασυνήθιστη...