To πρωί της 14ης Ιουλίου τα συνεργεία δούλευαν πυρετωδώς στη Βασιλίσσης Ολγας, λες και γνώριζαν ότι το βράδυ το Ζάππειο θα πρέπει να φορέσει τα "καλά" του. Από την πλευρά του Αρδηττού έως και οι φυτεύσεις είχαν τελειώσει, αλλά προς τη μεριά της Αμαλίας κυριαρχούσε ακόμη το χάος του εργοταξίου με τα εκσκαπτικά να πηγαινοέρχονται μέσα στον καύσωνα. Το απογευματάκι, το σκηνικό άλλαξε. Το Μέγαρο άρχισε να υποδέχεται σταδιακά τους επισήμους για τη μεγάλη εθνική εορτή της Γαλλίας. Μικρές πινελιές υπενθύμιζαν στους προσκεκλημένους ότι η αισθητική είναι ζήτημα τιμής για τον λαό αυτό. Οι κίονες, τα μικρά φαναράκια στα κιόσκια όπου γινόταν ο έλεγχος στοιχείων των καλεσμένων, όπως και οι χαρτοπετσέτες για τα εδέσματα, ενώ ήταν βεβαίως στα χρώματα της τρικολόρ, bleu, blanc, rouge.Η Ρεβέκκα Καμχή με την κόρη της Ανατολή στον επιβλητικό χώρο του Ζαππείου. Την ώρα που ανέβαινα τα σκαλοπάτια, με προσπέρασαν με χάρη και τάξη οι φοιτητές της Ειδικής...