Περιστρεφόμαστε σε έναν πλανήτη που ανέχεται την γενοκτονία του Netanyahu και την ερημοποίηση της Ουκρανίας. Κοιταζόμαστε μια κοινωνία σε διάσπαση προσοχής και εθισμό στις οθόνες που έχει απαξιώσει τα πάντα. Λέμε "η ζωή δεν είν' αυτή που ονειρευόμαστε" και η πολιτική έχει ταυτιστεί με κόμματα που αδιαφορούν για την κοινωνία και πολιτικούς που περιφέρονται σαν τηλεπερσόνες. Ads Λέμε "τι κρίμα διαρκώς να σκοτωνόμαστε" και στον αθλητισμό συγκρούονται με φανατισμό κάτω από σημαίες που θυμίζουν τις φεουδαρχικές δομές. Αναλόγως ο καθένας βολευόμαστε και πάμε σπίτι μας και ήσυχοι κοιμόμαστε όπως λέει στο άσμα του ο Κ. Χατζής. Οι αξίες έχουν καταρρεύσει και έχει χαθεί η έννοια της κοινότητας. Ο ατομικισμός συνδυάζεται με μια υποβόσκουσα επιθετικότητα που εκδηλώνεται σε όλες τις εκφάνσεις. Οι ανισότητες εκτοξεύονται και τα δυο τρίτα της κοινωνίας περιθωριοποιούνται. Ο ορισμός της ευημερίας είναι για λίγους και για ωράρια απάνθρωπα. Το άγχος...