Είναι μέρος μιας παγκόσμιας τάσης: τα πανεπιστήμια παρουσιάζονται ως εχθροί και θεσμοί που χρειάζονται μεταρρύθμιση. Οι λαϊκιστικές, δεξιές κυβερνήσεις κατηγορούν τα πανεπιστήμια ότι διαρρηγνύουν τον ιστό των εθνών. Αυτές οι επιθέσεις είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής γνωστής ως συναισθηματικός εθνικισμός. Εμφανίζεται όταν οι ηγέτες χρησιμοποιούν συναισθήματα, και όχι μόνο ιδέες, για να χτίσουν την εθνική ταυτότητα. Συναισθήματα όπως ο φόβος, η υπερηφάνεια, η νοσταλγία και η δυσαρέσκεια χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν μια ιστορία για το ποιος ανήκει, ποιος δεν ανήκει και ποιος φταίει, γράφουν οι Ριάντ Α. Σαχτζαχάν, Καθηγητής Ανώτατης, Ενηλίκων και Δια Βίου Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και Μιχαήλ Ζεμβύλας, Καθηγητής Εκπαιδευτικής Θεωρίας και Προγραμμάτων Σπουδών, Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου σε άρθρο τους στο The Conversation.Το πρότυπο Όρμπαν Μεγάλο μέρος της οράματος και της ρητορικής του προέδρου Ντόναλντ...