Η αντιμετώπιση της αγάπης για τη δουλειά ως αρετή, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ για τους εργαζόμενους και τις ομάδες Οι συζητήσεις γύρω από τον ρόλο της εργασίας στη ζωή μας συχνά διχάζονται σε δύο αντίθετες σχολές σκέψης: η μία υποστηρίζει ότι "αν κάνεις αυτό που αγαπάς, δεν θα δουλέψεις ποτέ στη ζωή σου", ενώ η άλλη θεωρεί ότι "μια δουλειά πρέπει απλώς να καλύπτει τα έξοδα". Η πρώτη προσέγγιση αντιπροσωπεύει την έννοια της ενδογενούς (intrinsic) παρακίνησης ή του εσωτερικού κινήτρου, όπου η ίδια η απόλαυση της εργασίας είναι αρκετή για να παρακινήσει το άτομο, χωρίς να χρειάζονται εξωτερικές ανταμοιβές όπως χρήματα ή αναγνώριση. Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι η ενδογενής παρακίνηση μπορεί να γίνει προβληματική όταν θεωρείται ηθικά ανώτερη από άλλες μορφές κινήτρων. Η Μιτζέονγκ Κουόν (Mijeong Kwon), βοηθός καθηγήτρια διοίκησης οργανωτικής συμπεριφοράς στο Rice Business, εξηγεί στο The Conversation ότι όταν η ενδογενής...