F4C70F62-A322-4DBE-B505-2B8DD46D6AEF746B0F36-0F0F-491F-86C0-632581A3AA4F Το μουσικό σύμπαν του Θανασάρα μας λείπει πολύ περισσότερο απ' όσο φανταζόμαστανΧάρης Δημαράς 19 Ιουλίου 2025, 9:24 πμ Χάρης Δημαράς 19 Ιουλίου 2025, 9:24 πμ ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ "Ψέλνει στη Σιμωνόπετρα και ακούγεται στον Άδη... Μα οι τρομαγμένοι κάνουνε πως τάχα δεν ακούν..." Βλέπεις τη διάθεση ήδη να αλλάζει. Νομίζεις πως ακούς το Θανάση, μα όχι, είναι τόσο χαρακτηριστική η φωνή του. Ο στίχος όμως "χτυπά" στο θυμικό και γεννά ντοπαμίνη και ενδορφίνη. Μοιάζεις λίγο με "πειραματόζωο", σαν το σκυλί του Παβλόφ. Μόλις ακούς τη μελωδία, σου τρέχουν τα σάλια. Ανάβουν και πυρσοί, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη. Περισσότερο όμως αρχίζει το μπουγέλωμα. Ο Θανάσης είναι εκεί, αλλά δεν είναι. "Και τα παρτάλια οι σκέψεις μας, Πειρατική σημαία. Όλα στραβά γινήκανε και όλα είν' ωραία". Το συλλογικό ασυνείδητο σε μέθεξη, που λέει και μία τρελή φαν. Μοιάζει, ναι, αλλά δεν είναι. Λείπει...