Οι έντονοι προβληματισμοί του Σπύρου Θεοδωρόπουλου για την πορεία της εθνικής διαδρομής, στην τρέχουσα εκδοχή της πατρίδας μας, εκκινούν και από την πάγια προσήλωσή του, στην αντίληψης μιας "Ελλάδας στον κόσμο". Δηλαδή, μιας σύγχρονης χώρας και όχι γεωγραφικού χώρου, που δεν πορεύεται στο κενό, αλλά διεκδικεί το μερίδιο που της αναλογεί, ως πρωταγωνιστικό μέλος της κοινής ευρωπαϊκής οικογένειας, και μέσω εκείνης της συνολικής προόδου του σημερινού κόσμου. Τα μηνύματα που φτάνουν από το εξωτερικό, από το ευρωπαϊκό και διεθνές επιχειρείν, μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι για το μέλλον. Και μάλιστα από χώρες με αυτάρκη βιομηχανική παραγωγή, όχι... αναιμική, όπως είναι η ελληνική. Του Κάιζερ Σόζε