Πότε με ανερμάτιστες υπερβολές, πότε με εύκολα, γρήγορα και γεμάτα επίθετα κείμενα προς άγραν των κλικ, τα κάναμε τόσο μαντάρα στον σύγχρονο Τύπο, ώστε πολύτιμες λέξεις απέμειναν κενές περιεχομένου. Έτσι, σκέφτεσαι διπλά και τριπλά να γράψεις για την "εναλλακτική ιδιοφυία" του Bob Mould, παρότι μια τέτοια περιγραφή του αξίζει πέρα για πέρα. Καθώς περνούσαμε από τη δεκαετία του 1970 σ' εκείνη του 1980, ο Mould αναδείχθηκε σε ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά των μουσικών εξελίξεων, ως συν-συνθέτης/στιχουργός των Husker Du. Όπου, παρέα με τον Grant Hart, σφυρηλάτησε έναν πρωτόγονο και φρενιασμένο κιθαριστικό θόρυβο, ο οποίος μεταβόλισε τον ήχο των Ramones και την αισθητική των D.O.A. συμβάλλοντας στο ανατέλλον hardcore punk οικοδόμημα. Μ' έναν τρόπο αρκετά διακριτό, ωστόσο, αφού το γκρουπ διατήρησε παράλληλα και μια αγάπη για τις στρογγυλές μελωδίες του κλασικού ροκ. Διόλου τυχαία, άλλωστε, οι Mould & Hart είχαν πρωτογνωριστεί σε μια συναυλία...