· επραγματοποιήθη δε όντως η πρόρρησις αυτού, καθότι ο αδελφός εκείνος, επειδή δεν διωρθώθη, κατέστηλεπρός. Έφερον δε ποτε προς αυτόν νέον τινά, όστις είχε μίαν

 • 

να τον ερωτήση λόγον τινά, και κρούσας την θύραν δεν απεκρίθη. Όθεν παρακύψας από μίαν οπήν είδεν αυτόν προσευχόμενον, και ήτο όλος από την κεφαλήν έως τους πόδας

 • 

δε οι μεν ειδωλολάτραι κατησχύνοντο, η δε ευσέβεια ηύξανε. Ημέραν δε τινα εσύναξεν ο βασιλεύς όλην την Σύγκλητον, και λέγει προς αυτούς· "Πρέπει να γνωρίζετε, αγαπητοί

 • 

; Είπομεν, ότι ο Θεός φύσει δεν θεωρείται από τινα, λοιπόν πως θα τον ίδωμεν ημείς; Θεός τέλειος και άνθρωπος τέλειος, μας είπεν ο Δαμασκηνός

 • 

σάρξ εγένετο, αμεταβλήτου μενούσης τής φύσεως. Αλλ' ότε μεν ετέχθη, Ιουδαίοι ηρνούντο τον ξένον τόκον και Φαρισαίοι παρηρμήνευον τας θείας βίβλους

 • 

, την οποίαν προσδοκά να απολαύση, δεν συλλογίζεται ποσώς τον κίνδυνον της ζωής, ούτε άλλην τινά βάσανον, αλλ' έχει θάρρος να νικήση τους εχθρούς και αντιδίκους

 • 

προς τον Δεσπότην μας, να μου στείλη εξ ύψους δύναμιν και βοήθειαν, να μη δειλιάσω την των τυράννων ωμότητα, ότι το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σάρξ ασθενής

 • 

. Εις ακρασίαν αύθις ύπνου τραπείς, παντελώς τήν λειτουργίαν μου εστερήθην. Ευχομένου μου παρέσχε μοι πρός τινα ηδονήν ευτελή έννοιαν καί κρατεί

 • 

. Κατά δε την τάξιν και τας αρετάς τόσον έλαμπεν, ώστε ο βασιλεύς και οι διδάσκαλοι εθαύμαζον την πολλήν του σοφίαν και φρόνησιν. Ημέραν τινά ο Ιωάσαφ είπεν

 • 

εις την Θεσσαλονίκην, όπου κατασπασθέντες την θήκην του Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου, συναπαντώσιν έπειτα Μοναχόν τινα, Λάζαρον καλούμενον, ο οποίος μανθάνων

 •