Χωρίς "καμπάνιες", χωρίς άρθρα "υπενθύμισης" και ρεπορτάζ "προώθησης" πήρε το βραβείο ο νεαρός, θα περάσουν χρόνια για να αντιληφθούμε τι πέτυχε Στην αρχή τέτοιων κειμένων, είναι συνηθισμένο να αναφέρονται τα χιλιογραμμένα κλισέ. Του τύπου "όποιος αγαπάει το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα πανηγυρίζει για το βραβείο που παρέλαβε χθες ο Χρήστος Μουζακίτης". Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι ο νεαρός μέσος του Ολυμπιακού αντιμετωπίζεται με συμπάθεια από μεγάλο μέρος των ποδοσφαιρόφιλων και ξεπερνάει τα σφιχτά όρια της συλλογικής προτίμησης. Αλλά, όπως συμβαίνει κάθε φορά το ελληνικό ποδόσφαιρο κατακτά μία κορυφή, είτε συλλογικά, είτε ατομικά, πολλοί δεν συνειδητοποιούν ακριβώς το μέγεθος της επιτυχίας. Ειδικά στις ατομικές διακρίσεις, όπου συμβαίνει πρώτη φορά ένας Έλληνας παίκτης αυτής της ηλικίας να βρίσκεται όχι μόνο ψηλά, αλλά στην πρώτη θέση της λίστας ταλέντων και να βραβεύεται, πιθανότατα θα πρέπει να περάσουν χρόνια για να αντιληφθούμε το...