Όταν ο αντιδραστήρας 4 του πυρηνικού σταθμού του Chernobyl εξερράγη το 1986, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μέσα στα θανάσιμα επίπεδα ραδιενέργειας θα αναπτυσσόταν μια μορφή ζωής ικανή όχι μόνο να αντέξει, αλλά και να ευδοκιμήσει. Κι όμως, μέσα στα επόμενα χρόνια ένα μαύρο, γυαλιστερό στρώμα μύκητα άρχισε να καλύπτει τους μολυσμένους τοίχους και τα ερείπια. Η παρουσία του προκάλεσε αμέσως το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας, όχι επειδή απλώς επιβίωνε εκεί όπου τίποτα δεν έπρεπε να ζει, αλλά επειδή φαινόταν να αντλεί όφελος από το ίδιο το περιβάλλον που θα έπρεπε να το σκοτώνει. Η πρώτη που κατέγραψε επίσημα αυτό το φαινόμενο ήταν η Ουκρανή μυκολόγος Nelli Zhdanova το 1997. Παρατηρώντας την ταχύτατη εξάπλωση του μύκητα κατά μήκος τοίχων και οροφών με υψηλή ραδιενέργεια, υποψιάστηκε ότι δεν επρόκειτο για μια απλή ανθεκτικότητα, αλλά για ενεργή προτίμηση σε περιοχές μεγάλης ακτινοβολίας. Μετέπειτα μελέτες επιβεβαίωσαν την...