Μια νεροποντή στην Αθήνα ισοδυναμεί ως προς τις επιπτώσεις της με σκηνή από ταινία καταστροφής. Χείμαρροι, στάσιμα νερά που γίνονται αστικές λίμνες, πολίτες εγκλωβισμένοι που αγωνιούν πώς θα περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο. Μπορεί να έχουμε γίνει ολίγον μετεωρολόγοι όλοι μας και να μετράμε με άνεση τα χιλιοστά της βροχής, γνωρίζοντας μάλιστα με ακρίβεια πόσοι τόνοι νερό ανά στρέμμα έπεσαν σε μία συγκεκριμένη ώρα. Αυτό όμως που δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια είναι πότε καθαρίστηκε τελευταία φορά το φρεάτιο, που υποτίθεται ότι θα αποφορτίσει τον δρόμο από τα νερά. Μπορεί να επικαλούμαστε την κλιματική κρίση, αλλά μπόρες και καταιγίδες υπήρχαν από την εποχή των δεινοσαύρων, δεν είναι κάτι καινούργιο για τον πλανήτη. Απλώς παλαιότερα το νερό ακολουθούσε τη φυσική του ροή, μέσω ρεμάτων και ποταμών και κατέληγε στη θάλασσα. Τώρα σε αυτή τη διαδρομή βρίσκει μπαζώματα, κτίσματα ή και υποδομές που αντί να βοηθούν υπονομεύουν τη ζωή στην πόλη Και...