Χρειάζεται να ξανασκεφτούμε όχι το παρελθόν αλλά το μέλλον. Να το ξανασχεδιάσουμε αντιλαμβανόμενοι πως αυτός ο σκληρός, άδικος και γεμάτος ανισότητες κόσμος δεν περιστρέφεται ασφαλώς γύρω από τον εαυτό μας. Και κυρίως δεν αρκεί να κάνουμε μόνο ατομικές αναρτήσεις στα σοσιαλ μίντια λέγοντας τι νιώθουμε, αν θέλουμε αυτός να αλλάξει προς το καλύτερο. Υπάρχουν βιβλία, που λειτουργούν σαν καθρέφτες μιας ολόκληρης εποχής. Κι η Ιθάκη του Αλέξη Τσίπρα ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Μπορεί να ιδωθεί ως το αποτύπωμα μιας γενιάς στη συλλογική μας μνήμη. Για όσους δεν είναι μυημένοι στην κοινωνιολογική συζήτηση περί γενιών, ο Αλέξης Τσίπρας, γεννημένος το 1974, κατατάσσεται στη Γενιά Χ, δηλαδή σε αυτούς, που γεννημένοι μεταξύ του 1965 και 1980, είδαν τα παιδικά και εφηβικά τους χρόνια να εκτυλίσσονται στις πρώτες δύο δεκαετίες μετά την πτώση της Χούντας. Με ελληνικούς κοινωνιολογικούς όρους, πρόκειται για τη λεγόμενη "Γενιά της Μεταπολίτευσης"...