Η προετοιμασία για το "πιο ανέμελο ταξίδι όλων των εποχών" ξεκινάει πάντα κινηματογραφικά, κάπως έτσι: παίρνεις την υδρόγειο σφαίρα αγκαλιά και αφού τη φέρεις δύο σβούρες με δύναμη, αφήνεις τα ακροδάχτυλα να ακουμπήσουν τυχαία τον επόμενο προορισμό. Βέβαια, επειδή το 70% του πλανήτη καταλαμβάνεται από νερό, οι συντεταγμένες δεν θα δείξουν τελικά, όπως στην ταινία, τον κρυμμένο παράδεισο των ονείρων σου, αλλά μάλλον μία τοποθεσία μεσοπέλαγα, χωρίς ίχνος πολιτισμού σε ακτίνα χιλιομέτρων. Το σενάριο είναι γνωστό, αφού επαναλαμβάνεται πολλές δεκαετίας τώρα: το ένα εναλλακτικό νησί μετά το άλλο πρώτα ανακαλύπτονται από τους τουρίστες και μετά εγκαθιδρύονται ως "περιζήτητοι" προορισμοί για καλλιτέχνες και μποέμ ταξιδιώτες, χάνοντας τελικά το προσόν της γαλήνης που κάποτε προσέφεραν. Αυτό συνέβη τη δεκαετία του '00 με την Αντίπαρο, αργότερα με τα Κουφονήσια, τις Μικρές Κυκλάδες, την Ανάφη και άλλα νησιά της άγονης γραμμής. Τελικά, φτάνεις να...