Όσοι δεν τον ήξεραν, κρατούσαν τις αποστάσεις τους, και όσοι τον ήξεραν, είχαν μάθει να τον αφήνουν στην ησυχία του. Οι φήμες, όμως, ήταν εκεί, τον ακολουθούσαν σαν σκιά καθώς περπατούσε στην πανεπιστημιούπολη του Πρίνστον τη δεκαετία του 1980 και του 1990. Ο άντρας με τον περίεργο βηματισμό, έλεγαν οι φοιτητές στα κλασικές μαζώξεις επί χόρτου, αυτός που έγραφε με μανία ακατανόητες εξισώσεις, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς του 20ού αιώνα, με τις καλές του μέρες ωστόσο να ανήκουν στο παρελθόν λόγω ψυχικής ασθένειας. Την ίδια περίοδο, υπήρχαν πάρα πολλοί έξω από το πανεπιστήμιο που χρησιμοποιούσαν το έργο του (δημοσιεύτηκε τη δεκαετία του 1950), εφαρμόζοντάς το από τις εμπορικές διαπραγματεύσεις μέχρι την εξελικτική βιολογία, αλλά δεν ήξεραν καν αν ήταν ζωντανός ή νεκρός. Αντίθετα, ελάχιστοι γνώριζαν ότι ο John Nash, για 25 ολόκληρα χρόνια, πολεμούσε τον ίδιο του τον εαυτό, αυτόν που, ίσως, είχε τροφοδοτήσει την ευφυία...