Το Κίεβο, ένα από τα προπύργια της ΕΣΣΔ, είχε πέσει από τα ναζιστικά στρατεύματα μετά από μάχη που διήρκησε δυόμισι μήνες. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1941 το Γ' Ράιχ είχε οριστικά κερδίσει το νοτιοδυτικό μέτωπο της Σοβιετικής Ένωσης και ο αγώνας για την απελευθέρωση έμπαινε σε μια νέα φάση. Το καλοκαίρι του 1942 και καθώς ο πόλεμος συνεχιζόταν, οι Γερμανοί θέλησαν να ανεβάσουν το ηθικό των στρατιωτών τους και συχνά στα μέρη που καταλάμβαναν, διοργάνωναν ποδοσφαιρικούς αγώνες. Στο Κίεβο, το οποίο είχε αντισταθεί ηρωικά πριν τελικά "πέσει", δεν ήταν ιδιαίτερα εύκολο να βρεθεί ομάδα. Η προπολεμικά κραταιά Ντιναμό Κιέβου είχε μείνει λειψή εξαιτίας του πολέμου, καθώς οι παίκτες της είτε πολέμησαν, είτε διέφυγαν τα προηγούμενα χρόνια, ενώ το ίδιο είχε συμβεί και με τη Λοκομοτίβ. Τελικά, βρέθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης 8 ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων και η ομάδα συμπληρώθηκε με εργάτες σε έναν φούρνο της περιοχής. Όσοι μαζεύτηκαν...