"...Η κατάληψη του Τζο Μπάιντεν, είναι αφόρητα θλιβερή", γράφει στους "New York Times" (ΝΥΤ) η Μορίν Ντάουντ. Και πολύ γλαφυρά προσθέτει: "......Ο Ιρλανδός που μπορούσε να αφιερώσει 45 λεπτά απαντώντας σε μία μόνο ερώτηση έχασε το χάρισμα της φλυαρίας. Ο πατέρας που είδε δύο από τα παιδιά του να πεθαίνουν και άλλα δύο να εθίζονται, μαράθηκε από το συνεχιζόμενο άγχος, ειδικά όταν ο Χάντερ Μπάιντεν -"ο μοναδικός μου ζωντανός γιος", όπως τον αποκαλούσε ο Τζο - μπλέχτηκε στο νομικό σύστημα. Ο κοινωνικός βουλευτής, που αγαπούσε να κουβεντιάζει με νομοθέτες και από τις δύο πλευρές του διαδρόμου, κατέληξε οχυρωμένος στο σπίτι του στο Ρεχόμποθ του Ντέλαγουερ με τον Covid, έξαλλος με όλους, ανακηρύσσοντας τους παλαιότερους φίλους του άπιστους επικριτές. Ήταν έξαλλος με σχεδόν όλους εκτός από την Τζιλ, τον Χάντερ και το προστατευτικό κλοιό των βοηθών που είχαν τροφοδοτήσει τις αυταπάτες του ότι θα μπορούσε να επανεκλεγεί παρά την αδύναμη και...