Φίλτατοι, καλή σας ημέρα! Ούτε στο "Καραμανλής ή τανκς" της περιόδου 1974-75, είμαστε, ούτε αντιμετωπίζουμε τις οριακές καταστάσεις του 2010-2012 "κοιτώντας" την άβυσσο της χρεοκοπίας κατά πρόσωπο. Η χώρα, κατά το κυρίαρχο -κυβερνητικό- αφήγημα, εμφανίζει από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρωζώνη, έχει μειώσει την ανεργία από το 18% στο 8% και δανείζεται με επιτόκια χαμηλότερα ακόμη και εκείνων της -εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσας - Γαλλίας. Από του σημείου αυτού, όμως, έως το να πετάξουμε από το παράθυρο την όποια πολιτική σταθερότητα διαθέτει -και έχει ανάγκη - ο τόπος, ώστε να "φύγει ο Μητσοτάκης" και να υπάρξει πολιτική αλλαγή, την οποία ευαγγελίζεται ο Νίκος Ανδρουλάκης, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ, ακόμη και με μία ψήφο διαφορά, υπάρχει απόσταση. Όπως θα έλεγαν και στη βαθιά Ρούμελη, "it's like throwing the baby out with the water", (είναι σαν να πετάγαμε το μωρό, μαζί με το νερό που το πλύναμε".... ένα πράγμα. Διότι...