Σε μια χώρα όπου περίπου 580 κάτοικοι της στους 1.000 έχουν αυτοκίνητο, ένας στους δύο διαθέτει τρία κινητά τηλέφωνα, ένα tablet, ενώ 7,5 νοικοκυριά στα 10 διαθέτουν δικό τους σπίτι, οι κάτοικοί της, με ετήσιο κατά κεφαλή εισόδημα περί τα 22.000 ευρώ, σε ποσοστό 67% σχεδόν, δηλώνουν ότι είναι φτωχοί!! Με άλλα λόγια σχεδόν 7 Έλληνες στους 10 αυτοθεωρούνται φτωχοί, όταν έρευνα του Διεθνούς Νομίσματος Ταμείου (ΔΝΤ) τοποθετεί στο 19% το ποσοστό των Ελλήνων που ενδεχομένως κινδυνεύουν από φτώχεια. Τι συμβαίνει λοιπόν; Δυστυχώς, πίσω από τους πιο πάνω αριθμούς και τα σχετικά ποσοστά, υπάρχει μια θλιβερή και εξαιρετικά επικίνδυνη πραγματικότητα. Αυτή μιας οδυνηρής παρακμής, πνευματικής και ψυχολογικής. Παρακμή μορφωτική επίσης, η οποία ευνοεί τη διάδοση υπεραπλουστεύσεων και ψευδών, ενδυναμώνει το κοινωνικό και πολιτικό μίσος και οδηγεί σε κοινωνική απάθεια, που είναι και μέγα ζητούμενο των λαϊκιστικών για την ενίσχυση του εξουσιαστικού τους...