Η έκθεση του Μάριο Ντράγκι για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας θα έπρεπε να αποτελεί τη Βίβλο για το σχεδιασμό των πολιτικών της Ε.Ε. Για πρώτη φορά καταγράφονται με ειλικρίνεια και σαφήνεια όλες οι αδυναμίες των ευρωπαϊκών επιλογών. Είναι δε εντυπωσιακό, ότι ενώ η έκθεση αποτελεί ευθύ κατηγορώ απέναντι σε διάφορες πολιτικές, ουδείς από αυτούς που συμμετείχαν ενεργά στον σχεδιασμό τους τόλμησε να αντικρούσει οποιοδήποτε σημείο της. Ανάμεσα σε θέματα μείζονος πολιτικής, όπως η ενοποίηση της εσωτερικής αγοράς, η υστέρηση στην ανάπτυξη τεχνογνωσίας και καινοτομίας και η (μη) δημοκρατικότητα της αρχής της ομοφωνίας, ο κ. Ντράγκι επισημαίνει και θέματα "καθημερινότητας" τα οποία έχουν σοβαρή επίπτωση στην ανταγωνιστικότητα, λόγω του εύρους της εφαρμογής τους. Αναδεικνύει δηλαδή αυτό που περιγράφεται από την ρήση του Κομφούκιου ότι "οι άνθρωποι δεν σκοντάφτουν σε βράχους, σκοντάφτουν σε μικρές πέτρες". Και είναι βέβαιο ότι...