Ο πυρήνας αυτής της εικαστικής αναζήτησης της Γιούλικας Ψιμούλη είναι το ερώτημα του "τυχαίου", η ψηλάφηση του ορίου ανάμεσα στο τυχαίο και τη βούληση, η αποδοχή και η διαχείρισή του. Το κάθε έργο αντιμετωπίζει αυτή την απορία στο δικό του ξεχωριστό περιβάλλον και με ένα συγκεκριμένο πάντα θέμα. Πρόκειται για έντεκα θέματα που την απασχολούν και τα οποία είναι: η υπαρξιακή αγωνία, το θάρρος ή η τοποθέτηση απέναντι στον θάνατο, η αναγκαιότητα της ποίησης εκφρασμένη μέσα από τη λιτότητα, η γυναικεία φύση και η τύχη της στον κόσμο, η αυτογνωσία, το έγκλημα και η στάση μας απέναντι του, η αγάπη, η αναζήτηση της ρίζας μας στις απαρχές του κόσμου, η τύχη των γηρατειών, η προσφυγιά και η ερήμωση της φύσης. Η τυχαιότητα δεν απασχολεί μόνο θεματικά τα έργα αλλά και εικαστικά. Ουσιαστικά ένα μεγάλο μέρος της υπόστασής τους προκύπτει από το τυχαίο. Ως εκφραστικό μέσο στα έργα επιλέχτηκε η εικόνα, το κείμενο και οι συμβολισμοί. Ως υλικά...