Στην έξοδό μας από την αίθουσα περάσαμε από τις θέσεις όπου κάθονταν οι μικροί θεατές: Τοπίο βιβλικής καταστροφής. Μπαίνουμε στο σινεμά για να παρακολουθήσουμε μια πολλά υποσχόμενη ταινία τρόμου. Ημίφως, προσμονή, χαμηλόφωνες συζητήσεις, εκείνες οι απολαυστικές στιγμές λίγο προτού ξεκινήσει το "ταξίδι". Ξαφνικά εισβάλλει στην αίθουσα ένα κοπάδι από δωδεκάχρονα. Από εκείνα τα μυστηριώδη πλάσματα με όψη αθώου παιδιού και συμπεριφορά "Κόναν ο Βάρβαρος". Είναι προφανές, δεν έχουν έρθει για να δουν ταινία, αλλά για να κάνουν πάρτι. Δυνατά γέλια, ασταμάτητο μπλα μπλα, κινητά που αναβοσβήνουν σαν τρελαμένοι φάροι μέσα στο σκοτάδι, και ο ξερός ήχος από το μασούλημα του ποπ κορν και από το επίμονο ρούφηγμα στο καλαμάκι του αναψυκτικού να ξύνει τα αφτιά μας. Μερικοί θεατές αντέδρασαν στην αρχή κάνοντας "σσσσσς". Γρήγορα το πήραν απόφαση πως η φασαρία θα ήταν το απόλυτο soundtrack της βραδιάς. Το έλεγαν και τα αθώα μάτια των ξεσαλωμένων: "Θα...