Η Μαρίνα Μπόμπου με το μολύβι πάνω στο χαρτί, σε αυτή την πρώτη ατομική της έκθεση με τίτλο ''Όσα Χρόνια κι Αν Περάσουν'', σμιλεύει προσωπικές ιστορίες, μνήμες και σχέσεις, που μας αγγίζουν και μας συγκινούν βαθιά κι αυτό γιατί με τον ρεαλισμό και την αλήθεια της, το προσωπικό εμπεριέχει και εμπεριέχεται στο συλλογικό. Με ματιά ποιητική, χρησιμοποιεί ένα υλικό όπως το γιαπωνέζικο χαρτί, που είναι μαλακό, ευμετάβλητο και ταυτόχρονα ανθεκτικό, όπου μέσα από ειδική επεξεργασία, ισορροπεί μεταξύ υλικού και άυλου, για να ξετυλίξει το νήμα της αφήγησης, με συμμέτοχο το μολύβι και να αποκαλύψει στο θεατή διαδοχικά την προσωπική της ιστορία. "Με αυτά τα έργα μπαίνω στο σπίτι του καθενός", τονίζει η καλλιτέχνιδα, που στο έργο της αντικατοπτρίζεται η Ελλάδα μιας εποχής. Η Ελλάδα που δέχεται τους πρόσφυγες από την Μ. Ασία, η Ελλάδα των κοινωνικών και των πολιτικών ανακατατάξεων, της εσωτερικής μετανάστευσης και της πρόσμιξης των πληθυσμών, η...