Μπορεί οι μεγαλύτεροι και οι πιο ιστορικοί οίκοι μόδας να βρίσκουν τα τελευταία πολλά πια χρόνια φιλόξενο και ασφαλές απάγκιο στα χαρτοφυλάκια των επιχειρηματικών κολοσσών των δύο αιώνιων αντιπάλων Μπερνάρ Αρνό (LVMH) και Φρανσουά Ανρί Πινό (Kering), μπορεί η αίγλη τους να παραμένει αδιατάρακτη και η λάμψη τους εκτυφλωτική, μπορεί τα προϊόντα τους να έχουν αδιασάλευτη θέση στη μέση καταναλωτική φαντασίωση, όμως κατά σχεδόν τραγική ειρωνεία το εδώ και το τώρα της μόδας παραμένει ανένταχτο, ανεξάρτητο και ακηδεμόνευτο. Σχεδόν αναρχικό. Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία που πιστώνεται στον Σιμόν Πορτ Ζακεμούς ή, αλλιώς, τον άνθρωπο που πριν από 15 χρόνια οραματίστηκε τον εαυτό του κυρίαρχο ανάμεσα στην καθεστηκυία τάξη της μόδας και το κατάφερε. Παρότι μάλιστα την εποχή που ξεκινούσε τη σταδιοδρομία του ήταν ο μόνος που πίστευε πως μπορούσε να το πετύχει. Oχι από πείσμα, υπερτροφικό εγωισμό ή περίσσευμα αυτοπεποίθησης. Αλλά εξαιτίας...