Λίγες μέρες πριν ανέβει στη σκηνή του θεάτρου "Δορα Στράτου" στον Λόφο Φιλοπάππου για μια ατμοσφαιρική συναυλία-φόρο τιμής στον Ennio Morricone στο πλαίσιο του φεστιβάλ Φ hill Sessions, ο Σταύρος Λάντσιας μιλά στο ΒΗΜΑ Encore για τη βαθιά προσωπική του σχέση με τη μουσική του Ιταλού συνθέτη, την πρόκληση της μεταγραφής του κινηματογραφικού ήχου στο ιδίωμα της τζαζ και τον αφηγηματικό ρόλο του πιάνου, όταν σιωπούν οι λέξεις. "Ο Μορικόνε δεν έγραφε απλώς μουσική για ταινίες· έγραφε το σάουντρακ της ζωής μου", δηλώνει ο διακεκριμένος Κύπριος πιανίστας, λίγο πριν παρουσιάσει το project My Ennio Morricone, μια συναυλία γεμάτη μνήμες, συναίσθημα και σπάνιες ερμηνείες. Το "My Ennio Morricone" είναι ένας τίτλος που αποκαλύπτει μια προσωπική σύνδεση με το έργο του Ιταλού μαέστρου. Τι αντιπροσωπεύει για εσάς η μουσική του Μορικόνε και πώς αυτή η σχέση εξελίχθηκε με τα χρόνια; Μετά από τόσα χρόνια που ακούω τη μουσική του νιώθω ότι έχει γράψει...