Πέθανε μόνος, τυλιγμένος στη σιωπή. Ηταν 29 Οκτωβρίου 1911· ο Τζόζεφ Πούλιτζερ -σχεδόν τυφλός, υπερευαίσθητος στον ήχο, υποχόνδριος και παρανοϊκός- κείτονταν ετοιμοθάνατος στο γιοτ του Liberty, στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ο άνθρωπος, του οποίου το όνομα έμελλε να αποκρυσταλλώσει τη δημοσιογραφική αριστεία, είχε αυτοεξοριστεί για πάνω από μία δεκαετία από την αυτοκρατορία που ο ίδιος είχε χτίσει. Μέσα σε μιαν ειδικά σχεδιασμένη ηχομονωμένη καμπίνα, μακριά από τον θόρυβο και τις φωνές των αιθουσών σύνταξης, ο Πούλιτζερ υπαγόρευε οδηγίες. Ακόμα και το παραμικρό κλινγκ των μαχαιροπίρουνων μπορούσε να τον εξαγριώσει. Είχε δώσει οδηγίες να υπάρχει βιολονίστας έξω από την καμπίνα που να παίζει απαλά ώστε να καλύπτει κάθε άλλον ήχο. Δεν είχε πατήσει το πόδι του μέσα στο εμβληματικό κτίριο Park Row της World -το κορυφαίο αρχιτεκτονικό και συμβολικό του επίτευγμα- για πάνω από 20 χρόνια. Τις τελευταίες του μέρες, ο Πούλιτζερ ήταν περισσότερο...