Ένας ακόμη αρχηγός, μια ακόμη σημαία που απαξιώνεται στα χέρια του Γιώργου Μπαρτζώκα με τρόπο σκληρό, στο βωμό της εξυπηρέτησης ενός σκοπού τον οποίο τα προηγούμενα χρόνια δεν πετύχαινε κιόλας. Ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι σκληρός. Οι σύλλογοι έχουν απαιτήσεις, πίεση, στόχους. Στοιχεία που δεν μπορούν να περιμένουν, οι ανάγκες "τρέχουν" διαρκώς. Ποτέ μα ποτέ όμως, δεν μπορεί να αφαιρεθεί το συναίσθημα. Γιατί τότε απομένουν ξερές εταιρείες και τίποτα περισσότερο. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ως προπονητής, "πουλάει" έντονα το στοιχείο του οπαδικού δεσμού με τον Ολυμπιακό. Εκεί έχει στηριχθεί η σχέση του με τον κόσμο. Η συμπεριφορά του απέναντι σε παίκτες σημαίες, απέναντι σε αρχηγούς και πραγματικούς ηγέτες του κλαμπ, είναι το λιγότερο ψυχρά επαγγελματική. Και σκληρά επαγγελματική, καθώς μόλις αισθανθεί πως δεν εξυπηρετούν στον απόλυτο βαθμό το σκοπό του, τους βάζει άκομψα στην άκρη. Δυστυχώς είμαστε μπροστά σε μια ακόμη τέτοια ιστορία.