Με τα χρόνια, η ομάδα των Μπλαουγκράνα είχε το μερίδιό της από κακές εμπειρίες με την άφιξη παικτών που θα έπρεπε να ήταν αστέρια, αλλά των οποίων η απόδοση άφησε πολλά να επιθυμούν κατά τη διάρκεια γενικά πολύ σύντομων διαμονών στον σύλλογο. Νίκος Οικονόμου (2001-02) Έφτασε στην Μπάρτσα αφού δεν κατάφερε να πετύχει σε Μπολόνια και Ολυμπιακό, δύο ταραγμένα χρόνια μετά από μια μακρά θητεία στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησε την Ευρωλίγκα το 1996. Δυνατός πάουερ φόργουορντ με καλή επαφή, ξεκίνησε πολύ καλά στην Μπάρτσα, η οποία μόλις είχε χάσει τον Πάου Γκασόλ, αλλά σταδιακά χάθηκε. Σε τέτοιο βαθμό που κατέληξε να παίξει μόνο 17 παιχνίδια και να ζητήσει να φύγει για προσωπικούς λόγους τον Φεβρουάριο. Οικογενειακά ζητήματα τον ανάγκασαν να επιστρέψει στην Ελλάδα και να αφήσει την Μπαρτσελόνα, όπου ο χρόνος του ξεχάστηκε γρήγορα μετά από εκείνο το πολλά υποσχόμενο ξεκίνημα που περιελάμβανε 20 πόντους σε 22 λεπτά στον τρίτο του αγώνα...