Η Μεταπολίτευση και Αλλαγή του αθλητισμού και ο δεύτερος Εθνικός μας ύμνος μέσα από τα μάτια ενός 13χρονου παιδιού. Γράφει ο Χρ. Σταθόπουλος. "Αγαπημένοι μου ήρωες, Γκάλη, Γιαννάκη, Φασούλα, Φάνη, Καμπούρη, Φιλίππου, Ρωμανίδη, Ανδρίτσο, Ιωάννου και εσύ, Κώστα Πολίτη - και όλοι εσείς που φορέσατε τα μπλε και τα λευκά σαν πανοπλία, όχι σα φανέλα... Δεν ξέρω αν αυτό που ζήσαμε ήταν μπάσκετ ή παραμύθι. Ξέρω μόνο πως σαν σήμερα το 1987, γεννήθηκε μια χώρα αλλιώς. Μετά από εσάς, δεν υπήρχε πια επιστροφή στην αθωότητα γιατί απότομα μάθαμε τι θα πει δάκρυ από χαρά.Ήσασταν η δική μας επανάσταση. Το '87 δεν ήταν άλλη μια χρονιά. Ήταν η Μεταπολίτευση του αθλητισμού, ήταν η Αλλαγή με κεφαλαίο "Α", όχι κομματική, αλλά αθλητική. Μέχρι τότε, ανάλογες στιγμές η Ελλάδα είχε ζήσει με την ΑΕΚ στο Καλλιμάρμαρο το '68 και με τον Παναθηναϊκό στο Γουέμπλεϊ το '71, αλλά κι αυτές μέσα στο σκοτάδι, στα χρόνια της χούντας που τις σφετερίστηκε για προπαγάνδα.