Ο μπασκετικός Άρης δεν σταμάτησε ποτέ να αποτελεί έναν γίγαντα του ελληνικού αθλητισμού, το μόνο που του έλειπε ήταν ένας άνθρωπος, να επενδύσει και να δώσει λίγη ελπίδα για το μέλλον. Γράφει ο Κωνσταντίνος Τσίπτσιος Πολλά τα χρόνια στις σκιές... Αμέτρητες οι πίκρες και ασταμάτητος ο κατήφορος... Για τον μπασκετικό Άρη των 22 τίτλων και των τριών ευρωπαϊκών (όχι Euroleague, για να προλάβω τους κακεντρεχείς) η παρακμή και η λάσπη στην οποία βρίσκονταν για δεκαετίες δεν του έπρεπαν. Για τον "Αυτοκράτορα" του 20ου αιώνα η φετινή "μάχη" για παραμονή στην κατηγορία αποτελεί ύβρη. Κανείς δεν άντεχε να βλέπει την ομάδα όλης της Ελλάδας, την ομάδα για την οποία παρέλυε η αγορά και η κίνηση, όταν πάλευε με τα θηρία στα Final 4, να παραπαίει και να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Αυτό όμως τελειώνει εδώ! Τελειώνει με μερικές υπογραφές και με το γύρισμα της σελίδας. Στη Θεσσαλονίκη ανέκαθεν οι Αρειανοί κρατούσαν κλειδωμένο στο σεντούκι τους το...