Μπορούσε κανείς να σκεφτεί πριν τρία χρόνια το που θα βρισκόταν σήμερα ο Παναθηναϊκός και με πόση άνεση θα αύξανε την απόστασή του από τον ανταγωνισμό στην Ευρώπη; Γράφει ο Χρήστος Μπούκουρας. Αγώνες, αποτελέσματα, στόχοι μιας σεζόν. Τύχη, ζητήματα που δεν μπορούν να προβλεφθούν, καθορίζουν σε κάποιο βαθμό την κατάληξη. Το στοιχείο που κάνει τις σπουδαίες ομάδες να ξεχωρίζουν, είναι η δυναμική. Ο τρόπος με τον οποίο τη διατηρούν και την αυξάνουν ολοένα και περισσότερο. Σε αυτή τη συζήτηση ευρωπαϊκά, δεν μπορεί να μπει άλλο όνομα πέραν του Παναθηναϊκού. Μεγάλα μπάτζετ έχουν αρκετές ομάδες. Η οργανωτική ικανότητα των "πράσινων" όμως, δεν μπορεί να συγκριθεί με κανέναν και τίποτα. Βοηθώντας σε τεράστιο βαθμό τη δημιουργία και την αύξηση δυνατοτήτων του αγωνιστικού σκέλους. Το "τριφύλλι" δεν κοιτά αποκλειστικά να προσθέσει ποιότητα στο ρόστερ του. Το κάνει με τρόπο εντυπωσιακό, ποντάροντας συγχρόνως στο ίδιο το legacy. Δεν ψάχνουν σέντερ...