Share on Facebook Share on Twitter Pin Η καρδιά στο 13o Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης χτύπησε στο ρυθμό της ελπίδας. Εκείνης της αόρατης δύναμης που μας στηρίζει όταν όλα γύρω μας μοιάζουν να λυγίζουν, εκείνου του φωτός που τρυπά το σκοτάδι και μας ψιθυρίζει πως το αύριο έχει θέση για τα όνειρά μας. Η ποίηση περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τέχνη, φροντίζει να κρατά ψηλά την ελπίδα, την κρατά ζωντανή, την κάνει λέξη, στίχο, τραγούδι. Το μεγαλείο της ποίησης είναι η αντιπροσωπευτικότητά της, ο αντικατοπτρισμός στο δικό μας ψυχισμό. Είναι οι άνθρωποι που με το δικό τους σθένος, τον πλούτο τους και τη σκέψη τους, αντιπροσωπεύουν τα δικά μας συναισθήματα. Σε μια εποχή που η ταχύτητα κυριαρχεί στην καθημερινότητά μας, τέτοιες πολιτιστικές στιγμές λειτουργούν ως ανάσα. Μας θυμίζουν την αξία της σιωπής ανάμεσα στις λέξεις, στις σκέψεις, πίσω από τις εικόνες της αλήθειας που κρύβεται στο στίχο. Ο Θάνος Γώγος είχε ένα όνειρο πριν 13 χρόνια και...