Υπήρξε μια περίοδος που κοιτούσα τα μαλλιά μου στον καθρέφτη και δεν τα αναγνώριζα. Ξηρές άκρες, θαμπή υφή, φριζάρισμα χωρίς έλεος, και μια αίσθηση ότι ό,τι κι αν έκανα -μάσκες, θεραπείες, "θαύματα" του φαρμακείου- δεν λειτουργούσε. Ήταν σαν να είχαν κουραστεί κι αυτά μαζί μου, σαν να μου έλεγαν "φτάνει". Και κάπου εκεί συνειδητοποίησα ότι δεν έφταιγε μόνο το καλοκαίρι, οι βαφές ή το πιστολάκι. Έφταιγαν οι μικρές καθημερινές μου συνήθειες, οι αυτοματισμοί που είχα υιοθετήσει χωρίς να το σκεφτώ ποτέ. Ο τρόπος που λούζομαι, το πώς τα πιάνω, ακόμα και το ότι κοιμάμαι με βρεγμένα μαλλιά. Έτσι αποφάσισα να κάνω ένα πραγματικό "hair reset". Όχι με προϊόντα, αλλά με αλλαγές συμπεριφοράς. Κι αυτό το reset, πίστεψέ με, έκανε τη μεγαλύτερη διαφορά από οτιδήποτε άλλο. Το νέο τελετουργικό λουσίματος Το πρώτο που άλλαξα ήταν η σχέση μου με το λούσιμο. Παλιά λουζόμουν κάθε δύο μέρες, καμιά φορά και κάθε μέρα, επειδή ένιωθα πως τα μαλλιά μου...