Ένας άνδρας νεαρής ηλικίας, μάλλον φοιτητής αν κρίνω από τη στάση που κατέβηκε, διάβαζε το "Βάινλαντ" (εκδ. Χατζηνικολή) του Τόμας Πίντσον στο λεωφορείο. Η ανάγνωση του συγκεκριμένου συγγραφέα, όχι μόνο στα καθίσματα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, αλλά και στο σαλόνι κάποιου, υπό άλλες συνθήκες, θα μου προκαλούσε ένα μικρό πετάρισμα στο μάτι. Τον Οκτώβριο του 2025, βέβαια, δεν προκαλεί την παραμικρή εντύπωση. Ζούμε στην εποχή του "brodernism", του "performative reading" και της αλυσιδωτής αντίδρασης που προκαλεί οτιδήποτε απευθύνεται στο ευρύ κοινό. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με μια ταινία, αυτή του Πολ Άντερσον. Η "Μια μάχη μετά την άλλη", που συζητιέται και παρακολουθείται έντονα το τελευταίο διάστημα, είναι εμπνευσμένη από το βιβλίο του Πίντσον και ο συγγραφέας που κινείται στις σκιές, ήρθε ξανά στο φως μετά το "Έμφυτο Ελάττωμα" (2014) - πάλι από τον Πολ Τόμας Άντερσον. Το perfomartive reading απέκτησε πρόσφατα ένα...