Αποτελεί κοινή διαπίστωση πως στη σημερινή πεζογραφία λείπει σε μεγάλο βαθμό η θέαση των πραγμάτων από την αριστερή όχθη του κόσμου. Αν μη τι άλλο, αυτό θα μας ξανάδινε τουλάχιστον την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Ζούμε τις πιο άγριες μέρες ενός παγκόσμιου καπιταλισμού με οικόσημο το κέρδος. Σε ένα τοπίο αγροίκου πλουτισμού είναι φυσικό να δημιουργούνται κοινωνίες δύο ταχυτήτων, να διοικεί μια κάστα ανεγκέφαλων προνομιούχων και να περιθωριοποιείται το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο ανθρώπινος πολιτισμός δεν έπιασε ούτε τη βάση στο δίκαιο, στην οικονομία, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει παρά σε ελάχιστους "εκλεκτούς" το αγαθό της παιδείας και της υγείας. Αρίστευσε αντίθετα στο επίπεδο της προπαγάνδας, της ανελευθερίας και της ασύδοτης κερδοσκοπίας. Στην ανθρώπινη ζούγκλα της νέας χιλιετίας, φωνές όπως αυτή του Φόλκερ Μπράουν που έρχονται από τις πιο ευφάνταστες αμμουδιές του εικοστού αιώνα, μεταφέροντας τα αρώματα του...