Ένα σημαντικό, φωτεινό βιβλίο που μας μεταφέρει στην καρδιά των ομηρικών επών, παρακινώντας μας να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Διότι μόνο όποιος είναι ικανός να κλάψει, μπορεί να εξερευνήσει τα όρια της ανθρώπινης φύσης του. Γη και δάκρυα. Έτσι γεννήθηκε το ανθρώπινο γένος. Αχιλλέας, Αγαμέμνων, Διομήδης, Πάτροκλος, Οδυσσέας, Έκτωρ... Στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια, οι θρυλικοί ήρωες που πολέμησαν στις πιο σκληρές μάχες και νίκησαν τους πιο τρομακτικούς εχθρούς δεν φοβούνται να εμφανιστούν με δάκρυα. Από πόνο, οργή, απόγνωση, έρωτα, νοσταλγία, κλαίνε με θάρρος. Χωρίς να φυλαχτούν. Χωρίς ποτέ να νιώσουν ντροπή. Κλαίνε με λυγμούς, φωνάζουν, τρέμουν, κλαίνε μέχρι να αντέξουν την πείνα, κλαίνε για να χορτάσουν από κλάμα. Επειδή σε αυτά τα δάκρυα -όπως αφηγείται ο Ματέο Νούτσι σε ένα βιβλίο που είναι ταξίδι, μελέτη και μυθιστόρημα- έγκειται η ρίζα ενός αδάμαστου πάθους. Μόνο οι άνθρωποι που έχουν τη δύναμη να μην κρύβουν τις αδυναμίες τους...