Newsroom | email: [email protected] Μεταξύ των βασικών καθηκόντων των βασιλιάδων ήταν να προστατεύουν όσους δεν μπορούσαν να προστατεύσουν τον εαυτό τους - κυρίως, τις χήρες, τα ορφανά και τους πρόσφυγες. Εκείνοι από την άλλη πάλευαν να εξασφαλίσουν μια ακρόαση - πόσο μάλλον μια δίκαιη - εκτός αν είχαν την υποστήριξη του μονάρχη. Επειδή οι αναξιοπαθούντες μπορούσαν να προσφέρουν ελάχιστα σε αντάλλαγμα, η παροχή βοήθειας τους ήταν ένα σημάδι ηθικής υπεροχής - αλλά απαιτούσε επίσης ότι ο ηγεμόνας είχε τους πόρους για να αντιμετωπίσει ισχυρούς άνδρες. Όσοι ήταν πρόθυμοι για τον θρόνο, λοιπόν, έκαναν τα πάντα για να δείξουν ενδιαφέρον για αυτές τις ομάδες. Το 1024, ο μελλοντικός αυτοκράτορας, Κόνραδος Β', σταμάτησε την πομπή που τον συνόδευε στη στέψη του, ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη σε μια χήρα, ένα ορφανό και έναν πρόσφυγα. Έπειτα διέκοψε τη γιορτή της στέψης για να διασφαλίσει ότι θα αντιμετωπιστούν τα παράπονα που είχε εγείρει ένας...