Δέκα χρόνια είχα να δω τον Βασίλη Γκουρογιάννη από κοντά. Κι όμως, στο μεταξύ, θαρρείς και δεν τον άγγιξε ο χρόνος. Στα εβδομήντα τέσσερα, παραμένει ακμαίος και δραστήριος, ασχέτως αν επισήμως έχει βγει στη σύνταξη. Ολο και κάποια παλιά υπόθεση παρακολουθεί ακόμα, ορισμένα πράγματα δεν αλλάζουν. "Η μαχόμενη δικηγορία, αυτή που γίνεται μέσα στον κόσμο, σε μαθαίνει να βλέπεις το δίκιο σε όλες τις πλευρές" μου απαντά όταν τον ρωτώ με ποιον τρόπο η Νομική συνέτρεξε, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '80, τη λογοτεχνία του. Ηπειρώτης, πατέρας, παππούς και συγγραφέας, ο Γκουρογιάννης έχει χαράξει τη δική του ξεχωριστή πορεία στα σύγχρονα ελληνικά γράμματα (δεν ξεχνά κανείς, για παράδειγμα, το βιβλίο του Κόκκινο στην Πράσινη γραμμή, από το 2009, μια καταπληκτική διαχείριση του Κυπριακού μέσω της μυθοπλασίας). Δουλεμένο και μετρημένο ύφος έχει πάντοτε ο Γκουρογιάννης, ένα κράμα στιβαρό και λυρικό συνάμα, πότε νομίζεις ότι οι λέξεις του είναι...