Μια πυκνή θλίψη συντροφεύει τον κεντρικό ήρωα ετούτης της παράξενης ιστορίας. Ο ίδιος, ένας λιγομίλητος άνθρωπος, προσπαθεί να βυθιστεί όλο και περισσότερο στον εαυτό του. "Εκεί κρυβόμουν, ήθελα μονάχα να επιβραδύνω και να ξεγλιστρήσω από την ασυλλόγιστη ζωή που μου είχαν φορτώσει", γράφει κάποια στιγμή ο Κιγκινάτος, ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος "Πρόσκληση σε έναν αποκεφαλισμό" (1935-36) του Ρώσου Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, ενός μεγάλου (διαπολιτισμικού) στυλίστα του 20ού αιώνα. Τι σημαίνει όμως να κρύβεται κανείς στον εαυτό του και, επίσης, πώς μπορεί (αν μπορεί όντως) να το κατορθώσει αυτό; Το συγκεκριμένο βιβλίο, επικυρώνοντας (μέχρις εξαντλήσεως) τόσο την ιδιορρυθμία της δομής του όσο και την αλληγορική του δυναμική, έρχεται και ανοίγει πολλαπλά επίπεδα ερμηνειών, με περίτεχνους και συνάμα βραδύκαυστους τρόπους, αλλά για τους υπομονετικούς και προσεκτικούς αναγνώστες. Διότι, διαβάζοντας Ναμπόκοφ, δίχως αμφιβολία, έχουμε την...