Δεν είναι εύκολο. Έχουμε γαλουχηθεί, έχουμε μεγαλώσει με αυτό. Το "νορμάλ" για εμάς είναι να εκμεταλλευόμαστε αν γίνεται μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο της καθημερινότητας μας για να κάνουμε, κάτι. Για να δουλέψουμε, να ασκηθούμε, να μαγειρέψουμε, να συγυρίσουμε, να ενημερωθούμε ακόμα και να βγούμε ή να δούμε τους φίλους μας εξακολουθώντας να κάνουμε κάτι μαζί τους. Από το να πάμε για ψώνια ή να φάμε σε ένα εστιατόριο μέχρι το να αναλύουμε παράλληλα τις έγνοιες της δουλειάς ή τις προσδοκίες μας για το επόμενο μας project. Και όλα αυτά με μια αίσθηση βιασύνης. Με την πεποίθηση ότι πρέπει να τρέξουμε να τα προλάβουμε όλα, αλλά ίσως ως και κάπου πέρα από το όλα- όσα είχαμε προγραμματίσει- στο να μην χάσουμε κάτι επιπλέον που μπορεί να μας προκύψει σε αυτό το λίγο χρόνο που με τον ατέρμονο κόπο μας, δημιουργήσαμε.Ο φαύλος κύκλος της άκαρπης κίνησης Και ύστερα έρχεται το Σαββατοκύριακο, οι καλοκαιρινές διακοπές. Έρχεται η ώρα που...