Τέτοιες μέρες, πριν από 38 χρόνια, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας μύριζε πορτοκαλί σαμπάνια και τίμιο ιδρώτα. Η Ελλάδα είχε μόλις κατακτήσει το σκήπτρο της πρωταθλήτριας Ευρώπης είχε πέσει από τον ουρανό στην αγκαλιά του Νίκου Γκάλη και η έννοια "Ευρωμπάσκετ" έμπαινε ακάθεκτη στη ζωή μας για να θυμίζει αλησμόνητους θριάμβους και μέρες που δεν θα ξαναζήσουμε ποτέ. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, το ΣΕΦ ανάβει ξανά τα φώτα του, με διάχυτη και τώρα τη μυρωδιά της σαμπάνιας, για να υποδεχθεί ένα άλλο Ευρωμπάσκετ, αυτή τη φορά μα άρωμα γυναίκας. Δεν πρόκειται φυσικά να πάρουμε μετάλλιο, αλλά θα είναι ωραία. Ακριβώς το ίδιο λέγαμε όταν στηθήκαμε στην εκκίνηση το 1987. Η οικογένεια Φασούλα εκπροσωπείται ξανά: η Μαριέλλα ξεπέρασε τον σοβαρότατο τραυματισμό της στο γόνατο και θα είναι "πύργος" της ελληνικής ομάδας. Η Εβίνα Μάλτση έχει κρεμάσει τα παπούτσια και θα παίξει ρόλο οικοδέσποινας. Η Άννα-Νίκη Σταμολάμπρου και η Έλενα Τσινέκε, οι δύο...