Ασύμφορη και φορτωμένη η προσπάθεια εκσυγχρονισμού του έργου του Γεωργίου Χορτάτση "Κατσούρμπος" από τον Γιάννο Περλέγκα για το Φεστιβάλ Αθηνών. Ένας ηθοποιός βγαίνει στη σκηνή, παίρνει δασκαλίστικο ύφος αποκαλώντας τους θεατές "παιδιά μου" και παραδίδει ένα πρόχειρο, εξαιρετικά απλοϊκό μάθημα για το εθιμικό δίκαιο της ζωοκλοπής στην Κρήτη και τη δωρική του καταγωγή. Εξιστορεί πώς τα παιδιά μάθαιναν από τα μικράτα τους να κλέβουν κότες και κουνέλια και περιγράφει με αιματηρή φιλαρέσκεια πώς τους άνοιγαν τα σπλάχνα για να βγάλουν τους πνεύμονες, το συκώτι και τη χολή. Στη συνέχεια αναπολεί πόσο ωραίο ήταν το φαγητό σ' ένα μαγέρικο που σέρβιρε γατίσιο κρέας και προβληματίζεται σοβαρά για το εάν οι γάτες ήτανε ψοφισμένες ή τις θανατώνανε επί τούτου! Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον Κατσούρμπο του Χορτάτση, την υπόθεση του έργου και τα δρώμενα που ακολουθούν; Καμία φυσικά, απολύτως καμία. Μα το χειρότερο δεν είναι αυτό αλλά η αφελής...