Απέναντι στην Αμερική, την Κίνα και τη Ρωσία, η σημερινή Ευρώπη είναι ένας πολιτικός νάνος, που έχει όμως όλες τις δυνατότητες να γίνει, όπως και στο παρελθόν, μια κραταιά οικουμενική δύναμη. H Αμερική για ποικίλους λόγους απομακρύνεται από την Ευρώπη, επανεξετάζει τις συμμαχίες της, επαναθεωρεί τις γεωπολιτικές της προτεραιότητες και στην οικονομική κατάσταση που βρίσκεται, δεν θέλει να βάλει πια το χέρι στην τσέπη. Εκτός και αν μια τέτοια κίνηση εξυπηρετεί τα δικά της και μόνο συμφέροντα. Δεν χωρά πλέον καμιά αμφιβολία ότι η Ευρώπη, για δεύτερη φορά μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, βρίσκεται μπροστά στη στιγμή της αλήθειας. Και αυτή η τελευταία, πριν απ' όλα, στη σημερινή συγκυρία, αφορά άμεσα την άμυνα της δημοκρατικής γηραιάς ηπείρου. Για τουλάχιστον 70 χρόνια, η ιδέα μιας κοινής άμυνας βρίσκεται στο επίκεντρο του ζητήματος του μέλλοντος της Ευρώπης: Όλοι γνωρίζουμε ότι δεν θα υπάρξει πραγματική ένωση των ευρωπαϊκών εθνών...