Ωθούμενη από την παγκοσμιοποίηση, τη φθηνή παραγωγή υφασμάτων στο εξωτερικό και τις εξελίξεις στην τεχνολογία εφοδιαστικής αλυσίδας, η άνοδος της γρήγορης μόδας (fast fashion) ξεκίνησε στα τέλη του 20ού αιώνα. Μάρκες όπως η Zara, η H&M και πιο πρόσφατα η Shein, έχτισαν αυτοκρατορίες γύρω από αυτό το μοντέλο, μεταφέροντας γρήγορα σχέδια από τις πασαρέλες στα ράφια των καταστημάτων. Όσο βολική και προσιτή κι αν είναι, η fast fashion συνοδεύεται από μια σειρά σοβαρών προβλημάτων. Η βιομηχανία αυτή αποτελεί βασικό παράγοντα περιβαλλοντικής υποβάθμισης, ευθύνεται για τεράστια κατανάλωση νερού, χημική ρύπανση και απόβλητα υφασμάτων. Οι συνθήκες εργασίας προκαλούν επίσης ανησυχία, καθώς η fast fashion συχνά βασίζεται σε κακοπληρωμένους εργάτες που εργάζονται σε κακές συνθήκες. Επιπλέον, η έμφαση στην αδιάκοπη κατανάλωση ενισχύει μια κουλτούρα "μιας χρήσης", όπου τα ρούχα φοριούνται ελάχιστες φορές πριν πεταχτούν. Αυτός ο κύκλος υπερπαραγωγής...