Στην ιατρική της βαρηκοίας, λένε, πως το πιο ουσιαστικό πρόβλημα δεν είναι η δυσκολία ακοής, αλλά το ότι ο βαρήκοος χάνει σταδιακά, μέρος της επαφής του με την πραγματικότητα. Το πλήθος, ο όγκος και η αδυναμία ελέγχου των δεδομένων τον οδηγεί στο κλείσιμο στον εαυτό του. Η διάγνωση αυτή, φαίνεται να ισχύει στο ακέραιο και στην πολιτική. Η πολιτική κώφωση του λεγόμενου προοδευτικού χώρου, η αδυναμία του δηλαδή να ακούσει την κοινωνία και να παρακολουθήσει τις αλλαγές των καιρών, τον βυθίζουν στην ανυποληψία και την αυτοαπομόνωση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι προτεραιότητες του "προορισμένου να κυβερνήσει" Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος: - καταριέται την δυναμική άνοδο της ακροδεξιάς παραβλέποντας ότι αυτή τρέφεται από την ορμητική κάθοδο της αξιοπιστίας των πολιτικών και του πολιτικού συστήματος στο οποίο ανήκει. Την ίδια στιγμή, μιλάει για έναν "ηθικό, κοινωνικό και οικονομικό πατριωτισμό" - ακολουθώντας μια διαδρομή - κάποτε - ενάντια στο...