"Το σπαράγγι είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει να το μαζεύεις κάθε μέρα, με βροχή, με λάσπες ή και με κρύο ή καύσωνα. Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι αγρότες το άφησαν για άλλη καλλιέργεια δεν επέστρεψαν ποτέ ξανά". Ο δρόμος προς την επιτυχία για τον σπαραγγοπαραγωγό από την Αγία Τριάδα Ημαθίας Κώστα Τσάκο, δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Όταν το 2004 είχε να επιλέξει ανάμεσα στην ακριβή επένδυση καλλιέργειας ακτινιδίου και την επίσης ακριβή επένδυση της δύσκολης καλλιέργειας σπαραγγιού, επιλέγει παραδόξως το δεύτερο. Ήταν μια απόφαση που τον δικαίωσε μεν, ωστόσο πήρε λίγο χρόνο. "Οι εκτάσεις ήταν λίγες, μόλις 15 στρέμματα. Προερχόμουν από αγροτική οικογένεια που ασχολούταν με δυναμικές καλλιέργειες, όπως ροδάκινα και οπωροκηπευτικά. Κατέληξα στο σπαράγγι, που εκείνη την εποχή ήταν μια διαδεδομένη καλλιέργεια στην περιοχή", λέει ο κ. Τσάκος στη Voria.gr. Τα πρώτα σπαράγγια βγήκαν, συγκομίστηκαν, ενώ η συσκευασία γινόταν είτε στη Βέροια είτε στην...